Öyle
dışlıyorsunuz ki insanı,
Öyle
farkında olmadan
Fark
ettirmeden
Fark
ettirmemeye çalışarak
Ama
öylesine soğuk ve sert çelik gibi
Dışlıyorsunuz,
dışlanıyorsunuz.
Her
dışlayışınızda biraz daha,
Hep
biraz, biraz dışlanıyorsunuz.
Fark
etmeden,
Fark
edemeden.
Geç
kalmışlığımız, geciktiriyor her şeyi.
Hep
ceza kesiliyormuşçasına,
Hep
o bakışlarla yargılıyormuşçasına,
Boynunda
urgan ile darağacında
Bir
insan duruyor.
Gülmüyor,
ağlamıyor, düşünmüyor.
Hem
düşünse ne çıkar çaresizlikten başka?
Düzen
savunuculuğu yapıyorsunuz.
Dışlıyorsunuz,
yargılıyorsunuz, cezalandırıyorsunuz.
Arkadaşlıklarınız,
aşklarınız, çıkarlarınız…
Öylesine
soğuk, öylesine, hep öylesine yapıyorsunuz.
İçlerinden
çıkmıyor.
Kinleriniz,
fesatlıklarınız, önyargılarınız
Hep
engel oluyor.
Engel,
engeliniz, engelimiz nefes alıyor oluşumuz.
Dışlanıyoruz,
dışlanıyorum.
Fark
etmeden,
Fark
ettirilircesine,
Sıcak
değil ama soğuk da değil.
İçten
içten dışlanıyorum.
Hayattan,
insanlardan, insanlıktan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder